Verkeerseducatie Dronten voorbeeld in Amerika

9 september 2013 21:48 “Het is best uniek wat wij hier in Nederland doen en dat moeten we koesteren: onze fiets- en verkeerseducatie.” Angela van der Kloof vertelt erover op een Amerikaans congres dat vandaag begint. En daarbij geeft ze voorbeelden uit Dronten.

Een meerdaags congres, met internationale experts, workshops, case studies, tours… Het congres in Boulder, Colorado over verkeersveiligheid van voetgangers en fietsers is bedoeld voor verkeersprofessionals in Noord-Amerika en heeft een hoge kwaliteit.

Angela van der Kloof die (vanuit het bureau Mobycon) voor de gemeente Dronten het Verkeersveiligheidslabel Flevoland coördineert, spreekt er. Ze wordt vaker gevraagd voor internationale congressen.

Prachtig dat zo’n professional ook ‘gewoon’ basisscholen in Dronten begeleidt. Van der Kloof: “Ik vind het heel inspirerend om internationaal kennis te halen en brengen. Maar tegelijkertijd is het heel fijn om in Dronten praktisch met de voeten in de klei te staan; niet alleen denken, maar doen. Daar is Nederland op verkeersgebied over het algemeen goed in.”

Vinden we het in Nederland heel gewoon om de fiets te pakken om van A naar B te komen, in de rest van de wereld is dat niet zo. “Daar is fietsen veel meer een gelegenheidsactiviteit, een hobby, om bijvoorbeeld in parken uit te voeren. Met je ouders naar school of het sportpark fietsen? In Duitsland en in sommige gedeelten van Denemarken gebeurt het ook, maar verder eigenlijk nergens. Om het met cijfers uit te drukken: in Nederland is het aantal verplaatsingen per fiets gemiddeld 27%, in Engeland en Amerika is het minder dan 1%. Dat zegt genoeg.”

Van der Kloof: “Een ander opvallend verschil is dat jongeren in de Westerse wereld tot hun zestiende per bus of auto naar school gaan, terwijl het in Nederland heel normaal is om vanaf je twaalfde zelfstandig op de fiets naar school te gaan. Eén van de oorzaken is dat men in Nederland vanaf de jaren zeventig vanuit politieke druk het ongebreidelde autogebruik wilde stoppen, waardoor verkeersveiligheid van fietsers hoger op de beleidsagenda kwam te staan. Dat het in de rest van de wereld anders gaat, betekent ook dat de urgentie om kinderen fietsvaardigheid in het verkeer te leren, minder hoog is. Verkeersveiligheid is daar wel een groot issue, maar men zoekt de oplossing in kinderen per auto vervoeren in plaats van kinderen verkeersopvoeding te geven.”

En daarmee belanden we bij verkeerseducatie. “Het is mooi om buitenlanders te vertellen over het Verkeersveiligheidslabel Flevoland en hoe zo’n ‘keurmerk’ past in het grotere plaatje van verkeerseducatie. Dat label staat natuurlijk toch voor structurele aandacht voor verkeer in het onderwijsprogramma. En hoe je dat heel integraal kunt doen. Ik ga op het congres heel praktische voorbeelden uit Dronten geven. Op basisschool De Flevosprong bijvoorbeeld, is ervoor gekozen om fietsend naar de gymnastieklessen en naar schoolkampen te gaan. Dat is fietseducatie in de verkeerspraktijk. Het is mooi om te zien dat de leerkrachten dat willen doen. Uiteindelijk draait het daar om: niet papieren plannen, maar de mensen zelf maken het verschil.”